Alwetend wil ik mezelf niet noemen, maar …
… ik weet wel een hele hoop. Komt doordat ik van jongs af aan al een erg brede interesse heb, veel lees, en veel onthouden heb. Die opgedane kennis heb ik altijd graag gedeeld, op het irritante af, vaak net op tijd daarmee stoppend. Achteraf snap ik de draaiende ogen, of een (min of meer verhulde) zucht tijdens een ‘spreekbeurt’ over iets wat niet boeiend was. Als je erbij was geweest zou je er medelijden van hebben gekregen. Met de verteller én het publiek.
Nu ben ik ouder en wijzer en misschien daardoor wat minder irritant geworden. Ik heb me hier en daar aangepast aan de geldende normen, ga niet meer zo principieel mijn eigen gang; ik besef dat dat irritant is en doe ook iets met dat besef. Dat heeft voordelen: je relatie wordt er gezelliger van, mensen nodigen je weer eens uit.
Ik woon al jaren samen – iemand heeft me al die tijd dus getolereerd. Heb een hoop huisdieren, veel boeken die ik vaak maar half lees (en ook een aantal dat ik steeds weer opnieuw lees omdat ze me niet loslaten), speel gitaar, kijk films en series, loop veel met m’n hond, ga af en toe hardlopen voor een leegte in mijn hoofd en fitnessen om met mijn uiterlijk mijn innerlijke pracht te proberen evenaren.
Misschien zie je in mijn schrijven dat ik een eigen stijl heb. En dat ik die niet onder stoelen of banken steek is er onderdeel van; mezelf zijn, me uiten op mijn eigen manier, is heel belangrijk voor me. Mocht de ander de stijl niet begrijpen of waarderen, dat geeft niet, dat hoeft wat mij betreft niet in de weg te zitten. Sociaal ben ik heel vaardig, maar ik ben zeker geen mensenmens. Ik heb in mijn leven een paar enorm goede vrienden gehad, en weinig van mindere kwaliteit. Ieder z’n meug.
Mijn stijl zul je kunnen terugvinden als ik voor jou schrijf. Of niet, wanneer ik redigeer. Want dan is het jouw tekst, en daarin doet mijn karakter er natuurlijk niet toe. Trouwens, als ik voor je schrijf en je wil de lezer mijn karaktereigenschappen besparen, dan krijg ik er ook echt wel een heel andere stijl uit. Geen probleem, ik doe dit al langer …
Alwetend wil ik mezelf niet noemen, maar …
… ik weet wel een hele hoop. Komt doordat ik van jongs af aan al een erg brede interesse heb, veel lees, en veel onthouden heb. Die opgedane kennis heb ik altijd graag gedeeld, op het irritante af, vaak net op tijd daarmee stoppend. Achteraf snap ik de draaiende ogen, of een (min of meer verhulde) zucht tijdens een ‘spreekbeurt’ over iets wat niet boeiend was. Als je erbij was geweest zou je er medelijden van hebben gekregen. Met de verteller én het publiek.
Nu ben ik ouder en wijzer en misschien daardoor wat minder irritant geworden. Ik heb me hier en daar aangepast aan de geldende normen, ga niet meer zo principieel mijn eigen gang; ik besef dat dat irritant is en doe ook iets met dat besef. Dat heeft voordelen: je relatie wordt er gezelliger van, mensen nodigen je weer eens uit.
Ik woon al jaren samen – iemand heeft me al die tijd dus getolereerd. Heb een hoop huisdieren, veel boeken die ik vaak maar half lees (en ook een aantal wat ik steeds weer opnieuw lees omdat ze me niet loslaten), speel gitaar, kijk films en series, loop veel met m’n hond, ga af en toe hardlopen voor een leegte in mijn hoofd en fitnessen om met mijn uiterlijk mijn innerlijke pracht te proberen evenaren.
Misschien zie je in mijn schrijven dat ik een eigen stijl heb. En dat ik die niet onder stoelen of banken steek is er onderdeel van; mezelf zijn, me uiten op mijn eigen manier, is heel belangrijk voor me. Mocht de ander de stijl niet begrijpen of waarderen, dat geeft niet, dat hoeft wat mij betreft niet in de weg te zitten. Sociaal ben ik heel vaardig, maar ik ben zeker geen mensenmens. Ik heb in mijn leven een paar enorm goede vrienden gehad, en weinig van mindere kwaliteit. Ieder z’n meug.
Mijn stijl zul je kunnen terugvinden als ik voor je schrijf. Of niet, wanneer ik redigeer. Want dan is het jouw tekst, en daarin doet mijn karakter er natuurlijk niet toe. Trouwens, als ik voor je schrijf en je wil de lezer mijn karaktereigenschappen besparen, dan krijg ik er ook echt wel een heel andere stijl uit. Geen probleem, ik doe dit al langer …
